">
هنگامیکه در وزن ایده ال هستید هورمون ها و مواد شیمیایی که توسط سلول های چربی ترشح می شوند نیز سالم هستند. مشکل زمانی رخ می دهد که سلول های چربی بیشتر و بزرگتری از حد طبیعی داشته باشید، که اغلب در افرادی که اضافه وزن دارند رخ می دهد. هم طب سنتی و هم طب مدرن در این حقیقت که چربی شکم بیش از حد ریشۀ بسیاری از مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا، دیابت، التهابات مزمن است توافق دارند.
در اینجا اطلاعاتی از کم خطر ترین تا خطرناک ترین چربی های شکم و راه های خلاص شدن از آن ها ارائه می گردد.
اگرچه شکم نفخ کرده (افزایش موقتی در قطر شکم) و متورم (داشتن احساس پری) به چربی شکم مربوط نمی شود، اما این مشکل ناشی از اختلالات گوارشی است و ممکن است در نهایت منجر به چربی شکم شود.
نفخ اغلب به علت تولید گاز اضافی یا اختلال در حرکت ماهیچه های دستگاه گوارش است. بادکردگی و نفخ دارای الگوی چرخشی است. بیشترین نفخ بعد از وعده های غذایی سنگین است، به خصوص اگر فاصله بین وعده های غذایی زیاد باشد. شدت کمتر هنگامی است که دراز کشیده اید و در طول شب بهبود می یابد.
در این مورد نیاز به ورزش بیش از حد نیست. تنها از یک رژیم متعادل با غذاها و سبزیجاتی که به هضم کمک کرده و آن را تنظیم می کند استفاده کنید و غذاهای خاص مانند لبنیات و یا گلوتن که ممکن است سبب نفخ شود و یا آن را تشدید کند را محدود کنید.
شکم نفخ کرده که در اثر سوء هاضمه به وجود می آید را می توان با اصلاح رژیم غذایی برطرف نمود.
چربی زیر جلدی چربی است که در زیر پوست و در تمام قسمت های بدن تجمع می یابد اما بیشتر تمایل دارد تا دور کمر، ران ها و باسن جمع شود. این چربی که با چشم قابل مشاهده است شکل بدن را از بین می برد که همگی می خواهیم با حداکثر سرعت ممکن از شر این چربی خلاص شویم.
چربی های زیر جلدی از نقطه نظر سلامتی نسبتاً بی ضرر هستند. اصرار به از بین بردن آن ها بیشتر از نظر اجتماعی و فرهنگی است. به هر حال در تمامی فرهنگ ها به افراد چاق به یک صورت نگاه نمی شود و این بینشی است که با گذشت زمان درحال تغییر است.
اگر قادر به پیاده روی، دویدن، بالا رفتن از پله ها، ورزش کردن، رقص، خواب خوب بوده و از عفونت ها و بیماری ها به دور هستید به عبارت دیگر اگر سالم هستید لازم نیست دربارۀ چربی های زیر جلدی نگران باشید. اما اگر واقعاً تمایل دارید می توانید با صرف چند ساعت وقت برای ورزش بدن خود را زیبا کنید.
از نقطه نظر سلامتی این چربی ها بی خطر ترین هستند. اگر می خواهید آن ها را آب کنید ورزش کنید.
چربی در قسمت پایین شکم با سبک زندگی غیر متحرک و مشکلات جزئی در هضم همراه است. اگر شما در مجموع لاغر هستید اما افزایش در قطر شکم (شلوار تنگ تر می شود) دارید ممکن است مشکل چربی پایین شکم داشته باشید. اگرچه دلیل بزرگی برای نگرانی وجود ندارد اما بهتر است در ابتدای کار جلوی افزایش این نوع چربی را بگیرید.
علاوه بر خوردن میوه ها و سبزیجات سرشار از فیبر از غذاهای بیش از حد فراوری شده، مانند آردهای بدون سبوس، شکر و نوشیدنی های شیرین پرهیز کنید.
ورزش های ملایم تا شدید انجام دهید و از گیاهان فیبر دار و کمک کننده در هضم استفاده نمایید. اغلب نتایج به سرعت، با توجه به نوع بدن و سرعت متابولیسم طی چند روز و حداکثر چند هفته قابل مشاهده هستند.
انباشته شدن چربی قابل توجه در اطراف کمر به علت سبک زندگی غیر متحرک طولانی مدت و رژیم غذایی نامتعادل اتفاق می افتد. اگر چاقی بیشتر در اطراف ناف شما باشد و مانند یک لاستیک پنچر شده به نظر برسد، دارای این نوع چربی شکم هستید.
چربی شکم دور ناف نتیجۀ عادات غذایی غلط و شیوۀ زندگی بدون تحرک است. ورزش کنید و رژیم غذایی خود را تغییر دهید.
مجبور خواهید بود از غذاهای فراوری شده و سرخ شده، شکر، الکل، نوشابه به شدت پرهیز کنید و سهم غذایی خود را کاهش دهید. تمرینات با شدت ملایم را در برنامه منظم روزانه خود قرار دهید. همچنین رژیم غذایی کنترل وزن را در برنامه خود داشته باشید. این رژیم می تواند شامل موارد زیر باشد:
پیشرفت می تواند آهسته و در برخی موارد ناپایدار باشد. ممکن است دوره هایی را که تغییرات قابل ملاحظه ای در وزن و یا قطر شکم ملاحظه نمی شود و دوره هایی با تغییرات ناگهانی را تجربه نمایید. در هر صورت رژیم خود را دنبال کنید.
درحالیکه چربی های شکمی زیر جلدی به چشم می آیند، چربی های نامرئی هم وجود دارند که بسیار خطرناک هستند. چربی های احشایی فضای بین ارگان های داخلی را اشغال می کنند. چربی های احشایی در ارتباط با اختلال متابولیسم چربی و گلوگز که منجر به عدم تحمل گلوکز، افزایش سطح چربی، فشار خون، مقاومت به انسولین، بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 می شود.
فاکتورهای خطر چربی های احشایی در افراد چاق بیشتر است. افرادی که میزان چربی زیر جلدی بیشتری دارند ممکن است چربی احشایی بیشتری نیز داشته باشند.
چربی های احشایی در اطراف ارگان های داخلی وجود دارند خطرناک ترین نوع چربی هستند.
چربی احشایی بیش از حد به علت نزدیکی به ورید پورتال، که خون را از منطقه روده به کبد حمل می کند مضر است. موادی که توسط چربی احشایی آزاد می شود، از جمله اسیدهای چرب آزاد، وارد ورید پورتال شده و به کبد منتقل می گردد. در کبد این مواد به تولید چربی خون کمک می کنند و منجر به اختلالات متابولیکی و عوامل خطرزا می شوند.
مطالعات پایه و بالینی، سن، هورمون های جنسی، مصرف بیش از حد غذا و عدم فعالیت بدنی را عوامل مؤثر بر چربی های احشایی نشان داده اند. مطالعات همچنین ارتباط بین استرس های کنترل نشده و توزیع چربی شکمی به ویژه در زنان را نشان داده اند.
اگر پیراهن شما در حال تنگ شدن است (در اطراف قسمت فوقانی شکم) و یا بالا رفتن از پله ها (یا آهسته دویدن در پارک) به معضلی برای شما تبدیل شده است باید احتمال انباشته شدن چربی احشایی را در نظر بگیرید.
از حذف وعده های غذایی اجتناب کنید، مواد غذایی مضر را حذف نمایید، رژیم غذایی متعادل و مغذی داشته باشید، وعده های غذایی را کوچک کنید، از خوردن احساسی بپرهیزید، مصرف کافئین و الکل را محدود کرده، از سیگار کشیدن پرهیز کنید، تمرینات با شدت متوسط داشته باشید، تنفس عمیق و مدیتیشن را تمرین نمایید.
پیشرفت معمولا آهسته و پایدار است و نتایج در چندین حالت مانند کاهش وزن و قطر شکم، هضم راحت تر، قدرت بدنی بهتر و خواب راحت تر آشکار می شود.
تنگ شدن پیراهن در اطراف قسمت فوقانی شکم و یا کم آوردن نفس هنگام بالا رفتن از پله می تواند دلیل تجمع چربی احشایی در بدن باشد.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.
منبع: www.curejoy.com/content/determine-belly-fat-type-ways-melt