">
elnaz rekabi
40 طلای کشوری صخره نوردی
2 مدال طلای مسابقات مَستر کاپ بین المللی
2 مدال نقره آسیایی :
نقره مسابقات آسیایی Overall
نقره مسابقات بولدرینگ آسیایی
1 مدال برنز مسابقات بولدرینگ آسیایی
1 مدال برنز مسابقات سرطناب آسیایی (اندونزی)
1 مدال برنز تیمی مسابقات سرعت امدادی سنگنوردی (چین)
الناز رکابی دختر شماره یک سنگنوردی ایران در تابستان 1380 در شهر زنجان در رشته ی سنگنوردی فعالیت خود را آغاز کرد. شروع فعالیتش بعد ازبرگزاری مسابقات آسیایی در شهر زنجان بود که برادرش، داوود رکابی مقام دوم را در آن مسابقات کسب کرد و بعد از آن رشته ی سنگنوردی بانوان در زنجان فعال شد. یک سال بعد الناز رکابی به واسطه ی استعداد بی نظیرش در این رشته ، در مسابقات سنگنوردی کشوری به مقام دوم دست یافت و این انگیزه ای شد تا به صورت حرفه ای به این رشته بپردازد.بعد از مقام دوم کشوری، از سال 81 به بعد تا امسال (95) در مسابقات کشوری همیشه سکوی اول را در اختیار داشته است. سالهای اول در رشته ی سرطناب و سرعت مقام اول را داشته و با فعال شدن رشته ی بولدرینگ در ایران، در این رشته هم فعالیتش را شروع کرد و خوشبختانه در این رشته نیز طلایی ظاهر شد. گاهی اوقات، در سال های اخیر، در رشته ی سرعت هم شرکت کرده که حاصل این مسابقات 2 طلا و 1 نقره است.زمانی که سنگنوردی را شروع کرد، برادرش داوود و آقای سید حمید صدیقیان که مربی آقایان بودند، حدود یک ماه به الناز رکابی آموزش های اولیه را دادند ولی در مجموع تا امسال بدون مربی تمرین کرده است و روند پیشرفتی را هم که داشته، برخواسته از تجربیاتی می داند که در مسابقات بدست آورده و همچنین فیلم هایی که از سنگنوردی دیده است . الناز رکابی اضافه می کند که از تمرینات آقایان الگوبرداری می کردم و مربی ها هم به من کمک می کردند تا ضعف هایی را که داشتم برطرف کنم.
تجربه های جهانی سنگنوردی که داشتم، تجربه های بسیار ارزشمندی بودند
- جام جهانی باکو آذربایجان
- جام جهانی مونیخ آلمان
- مسابقات جهانی اسپانیا
- مسابقات جهانی ایتالیا
- مسابقات جهانی چین
- مسابقات جهانی سوئیس
- مسابقات جهانی آلمان
- مسابقات جهانی فرانسه
بیشتر مسابقات سنگنوردی را با هزینه شخصی خودم شرکت کردم . حدود 16 مسابقه در رشته ی تخصصی من وجود دارد که این مسابقات باعث ارتقا رنکینگ ورزشکاران میشود که متاسفانه به دلیل مشکلاتی که هست، در سال تنها 2 مسابقه را شرکت می کنم.
مهمترین مسابقاتی که شرکت کردم و واقعا لذت بردم، مسابقات Adidas Rockstars بود که سال گذشته در اشتوتگارت آلمان برگزار شد. این مسابقات را شرکت آدیداس برگزار کی کند و به انتخاب خودش سنگنوردهای بزرگ دنیا را دور هم جمع میکند تا با هم رقابت کنند، که من هم جز همین ستاره ها و همچنین تنها دختر مسلمان این مسابقات بودم.
هدف الناز رکابی برای المپیک 2020: بالاتر، قوی تر ، سریع تر
یکی از شرایط خوبی که به تازگی بوجود آمده است المپیکی شدن رشته ی سنگنوردی ست که باعث می شود آکادمی ملی المپیک و فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی به این ورزش توجه بیشتری داشته باشند.
از مهمترین برنامه های خودم برای المپیک این است که هر 3 رشته ی سنگنوردی را با هم تمرین کنم. این اواخر به رشته ی سرعت توجه چندانی نداشتم اما حالا که المپیک ترکیب 3 رشته ی لید (سرطناب)، بولدرینگ و سرعت - با شعار بالاتر، قوی تر و سریع تر- است ، قصد دارم هر 3 رشته را در سطح حرفه ای کار کنم.
بزرگترین مشکلاتم نداشتن مربی و اسپانسر است
در کل یکی از بزرگترین مشکلاتم نداشتن مربی ست و اگر مربی داشتم پیشرفت بیشتر و سریع تری داشتم و به یکی از آرزوهایم که فینالیست شدن در مسابقات جهانی ست ، می رسیدم.
حدود 2 سال هست که تهران تمرین می کنم و تا قبل از این تمریناتم در زنجان بود و با وجود اینکه این شهر از امکانات خیلی خوبی هم برخوردار است ولی به دلیل تکراری بودن نوع تمرینات و نیاز به تمرین در محیط جدید با دیواره های جدید به تهران آمدم چراکه من تقریبا هر روز ، روزی 4 الی 5 ساعت تمرین می کنم ( 2 یا 3 روز در میون استراحت ).
مشکل دیگری که وجود دارد، نداشتن اسپانسر است.سابقه ی سنگنوردی من 15 ساله است و با وجود اینکه شاید در ایران تجربه ام بیشتر از بقیه باشد اما نسبت به 20 نفر اول جهان تجربه ی بسیارکمی دارم و در 3 سال اخیر سالی 2 بار مسابقات جهانی را شرکت می کنم که این آمار نسبت به افرادی که 8 بار در سال در هر رشته شرکت می کنند خیلی کم است و مهمترین مشکل من برای مسابقات نداشتن اسپانسراست و اگر حامی مالی داشته باشم، می توانم همه ی مسابقات را شرکت کنم و از این طریق رنکینگ خودم را افزایش دهم. ما تحت پوشش فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی هستیم که فدراسیون کوهنوردی هم سالی 1 بار به مسابقه آسیایی اعزام دارد و مسیرهایی که در مسابقات طراحی می شوند با دیدن فیلم نمی توانند، تاثیری را بگذارند که با قرارگرفتن در محیط مسابقات و تحمل فشار مسابقات می گذارند و از طرفی لوازم فنی سنگنوردی از کفش تا طناب و ...قیمت های بالایی دارند و من در این بخش هم حامی مالی ندارم و تازه کمتر از یک ماه هست که Davino Group که فروش محصولات la sportive , Petzl و Beal را تحت پوشش دارد، کفش و لباسم را تامین کرده است و من در ازای این کار برایشان تبلیغات می کنم و از آنها کمال تشکر را دارم.
سنگنوردی روح بزرگی دارد
سنگنوردی روح خیلی بزرگی داردو خیلی زیباست و تنوع بالایی هم دارد و خیلی در زندگی به من کمک کرده است. سنگنوردی مثل یک پازل است که باید از فکرت استفاده کنی و در کنار این بازی فکری ، باید از قسمتهای مختلف بدنت و همچنین فاکتورهای مختلفی مثل مهارت، سرعت، استقامت، قدرت و چابکی استفاده کنی تا بتوانی موفق باشی.در واقع در سنگنوردی مسیرهای مختلفی را صعود می کنیم که هیچکدام شبیه هم نیستند و از نظر من همین باعث می شود که یک سنگنورد هر روز یک حرکت جدید و یک شگفتی ببیند و از این رشته خسته نشود. سنگنوردی از دید من می تواند به تنهایی زندگی یک نفر را کامل کند و خیلی لذت بخش است که هر روز یک پروژه ی جدید دارم، روی آن تمرکز می کنم و تا زمانی که کاملش نکنم ذهنم درگیر می شود و در عین حال یک هنر هم هست و باید هنر سنگنوردی کردن را داشته باشی و با یادگرفتن مهارت ها و این هنر روحت را هم در کنارش بزرگ کنی.
دوست دارم شاگردانم قهرمان جهان شوند
بجز ورزشکار بودن، دانشجوی رشته ی تربیت بدنی -گرایش فیزیولوژی تغذیه- هم هستم که فکر می کنم تاثیر خوبی در ورزشم داشته است و از طرفی در دانشگاه زنجان هم لیسانس زمین شناسی خوانده ام.
بجز تمرینات شخصی ، در حیطه مربیگری هم فعال هستم و شاگردهای خوبی در زنجان دارم که یکی از آنها مدال برنز آسیایی را به دست آورده است و عضو تیم ملی سنگنوردی هم هست و با وجود سن کمی که دارد در مسابقات بزرگسالان سوم شد . شاگردهای دیگری هم دارم که در رده ی نونهالان قهرمان بودند و حالا وارد رده ی نوجوانان شدند و عضو تیم ملی و از بهترین های ایران هم هستند که در مسابقات آسیایی نونهالان – نوجوانانی که پیش رو دارند برایشان آرزوی موفقیت می کنم.
به دلیل اینکه هم دانشجو هستم و هم خودم تمرین می کنم، زمان زیادی برای مربیگری ندارم و با این وجود شاگردی دارم که در رده ی نونهالان قهرمان ایران شد و از این جهت خوشحالم که توانسته ام در مربیگری هم تاثیرگذار باشم.چون یکی از آرزوهایم این است که اگر خودم نتوانستم به سکوی جهانی برسم، حداقل شاگردهایم قهرمان جهان شوند.
مصاحبه ی اختصاصی از تیم Osport