">
هر شهر و یا کشور دلایل خاص خود را دارد که چرا به شدت خواهان میزبانی رویدادهای ورزشی هستند. اما منافع مالی به احتمال قوی بزرگترین دلیل است. اثر اقتصادی این نوع رویدادهای ورزشی می تواند بسیار زیاد باشد. نیازی به گفتن نیست که یک رویداد جهانی تا چه اندازه سرمایه گذاری و تجارت را ارتقا می دهد.
اصطلاح "لعنت بر شهر میزبان" را شاید قبلا شنیده باشید. شهرهایی مثل گرونوبل (شهری در فرانسه)، مونترآل (یک شهر در کانادا)، اتن، سیدنی (شهری در استرالیا) از وضعیت بعد از المپیک رنج می برند. در این شهر ها مالیات ها افزایش داده شد تا هزینه های غیر منتظره و کمبود بودجه را پوشش بدهد.
میزبانی یک رویداد ورزشی یک تعهد بزرگ است. و زمانی که لندن برنده مناقصه برای بازی های المپیک سال 2012 شد، بسیاری بر این باور بودند که این شهر هم به همان سرنوشت برخی از پیشینیان خود دچار می شود. با این حال، با توجه به یک گزارش دولتی، اقتصاد بریتانیا افزایش 9.9 میلیارد پوند در تجارت و سرمایه گذاری از میزبانی این رویداد مهم به دست آورد. علیرغم این واقعیت که هزینه میزبانی بازی 8.9 میلیارد پوند برآورد شد.
در اینجا ما به بررسی کلی اثرات اقتصادی بر سه مکانی که میزبان رویدادهای ورزشی بوده اند می پردازیم.
بازی های تابستانی استرالیا
نتیجه دو رویداد مهم بین المللی در تقویم استرالیا در سال 2015، یک پیروزی بزرگ نه تنها برای دوستداران ورزش، بلکه برای اقتصاد استرالیا بود. کشور از مقدار قابل توجهی از درامد ورزش در اقتصاد که به اندازه 172 میلیون پوند تخمین زده شد، عمدتا به علت برگزاری جام ملت های آسیا و جام جهانی شورای بین المللی کریکت در سال 2015، برخوردار شد. استرالیا اقتصاد ضعیفی ندارد، اما در طول برگزاری جام ملت های آسیا نیم ملیون تماشاگر از این رقابت ها دیدن کردند که دهها هزار نفر از آن ها از خارج از کشور آمده بودند و میلیون ها دلار به صنعت گردشگری این کشور تزریق کردند. گردشگری استرالیا تخمین زده بود که این رویداد یک میلیون دلار در روز در طول سه هفته برگزاری به صنعت گردشگری تزریق خواهد کرد.
استرالیا برای اولین بار میزبان کنفدراسیون فوتبال آسیا از زمان تأسیس آن در سال 1956 بوده است. همچنین برای اولین بار بعد از سه بار حضور در کنفدراسیون فوتبال آسیا به قهرمانی دست یافت.
واگذاری آخرین لحظه به آفریقای جنوبی
چشم انداز اقتصادی در آفریقای جنوبی دچار تغییرات قابل توجهی بعد از میزبانی جام جهانی 2010 شد. جاده های جدید ساخته شد، زیرساخت های حمل و نقل و ارتباط از راه دور بهبود یافت و زندگی تجاری برای شهروندان این کشور تسهیل شد. سرمایه گذاری در استادیوم ها 6.000 فرصت شغلی عمرانی ایجاد کرد. وزیر دارایی وقت، Pravin Gordhan، گزارش داد که مزایای اقتصادی و اجتماعی ایجاد شده در اثر میزبانی جام جهانی، به نفع آفریقای جنوبی مدت ها پس از دمیده شدن سوت پایانی رقابت های جام جهانی ادامه خواهد داشت. و مزایای این میزبانی فقط اقتصادی نبوده است. این میزبانی همچنین توانایی های آفریقای جنوبی در میزبانی رویدادهای بزرگ را نشان داده است. پنج سال پس از میزبانی جام جهانی، آفریقای جنوبی موفق به کسب میزبانی بازی های مشترک المنافع سال 2022 شد.
ساخت غول اقتصادی در انگلستان
بر اساس گزارش های جام جهانی راگبی 2015 پیش بینی شد که رویدادهای ورزشی بازدید کنندگان بین المللی بیشتری، نزدیک به نیم میلیون نفر در مدت زمان شش هفته ای این رقابت ها، نسبت به مسابقات قبلی جذب می کنند. خرید بلیط، هزینه های سفر، اقامت و هزینه های سرگرمی روز بازی، همه اضافه خواهد شد. با انتظار مشارکت 900 میلیون پوند هزینه مستقیم. مزایای ماندگاری مانند سرمایه گذاری 85 میلیون پوندی در شهر های میزبان مانند کاردیف، میلتون کینز و بیرمنگام دیده خواهد شد. به طور کلی انتظار می رود که درنتیجه جام جهانی راگبی 2015، 2.2 میلیون پوند به اقتصاد شهر میزبان تزریق شود. و یازده شهر میزبان در معرض بازارهای جهانی، برای جذب سرمایه گذاری های تجاری آینده و گردشگر، قرار خواهند گرفت.
یک ماه پس از پایان جام جهانی راگبی، شهر های میزبان مثل نیوکاسل گزارش دادند که حتی با خروج زود هنگام انگلستان از دور رقابت ها، این رویداد ورزشی یک موفقیت بزرگ مالی بوده و اثر مثبت بزرگی بر تجارت و کسب و کار بر جای گذاشته است.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.