">
پرش از هواپیما از ارتفاع 10000 فوتی تنها زمانی نیست که یک چتر به کار می آید. در حقیقت، مسیری که هر روز طی می کنید می تواند یک محل ایده ال برای استفاده از چتر باشد. چتر سرعتی و یا چتر مقاومتی در میان ورزشکاران دارای محبوبیت خاصی است. چتر نایلونی با استفاده از یک هارنس به دور کمر و یا سینه بسته شده و پس از اینکه سرعت می گیرید باز می شود. همانطور که چتر باز می شود کشش ایجاد می کند و شما را مجبور می نماید تا سخت تر تلاش کنید که به نوبه خود باعث افزایش قدرت می شود.
چتر سرعتی یک ابزار عالی است که می تواند توسط دوندگانی که قصد بهبود قدرت و سرعت خود را دارند مورد استفاده قرار گیرد. هرچند بسیاری از دوندگان در مورد این ابزار قدرتمند و چگونگی به کارگیری سودمند آن اطلاعات خوبی ندارند. حتی دوندگانی که اندکی راجع به چتر سرعتی اطلاعات دارند، ممکن است پتانسیل کامل این ابزار سودمند تمرینی را درک نکرده باشند. تصور غلطی که راجع به چترهای سرعتی وجود دارد این است که چترها فقط برای دوندگان سرعت مناسب هستند. اگرچه دوندگان دو استقامت نیز می توانند از مزایای استفاده از چترهای سرعتی، اگر به درستی استفاده شود، بهرمند گردند. این مطلب تعریفی کلی از چتر سرعتی (چتر مقاومتی) را شامل می شود و در ادامه به این موضوع که آن ها چه هستند و چگونه مورد استفاده قرار می گیرند پرداخته می شود.
چگونگی طراحی چتر سرعتی
نام چتر سرعتی شباهت قابل توجهی به محصول دارد و منصفانه ماهیت چترهای سرعتی را توضیح می دهد. چتر سرعتی در واقع یک تکه بزرگ پارچه است که با استفاده از سیستم هارنس به دور کمر و یا دور سینۀ دونده متصل می شود و در پشت سر دونده به صورت موج دار قرار می گیرد. وجود پارچه موج دار در پشت سر دونده به همان شیوه ای که چترهای نجات در هنگام فرود آمدن چتر باز در برابر هوا مقاومت ایجاد کرده و مانع سقوط او می شوند، کشش ایجاد کرده و دونده را مجبور می نماید تا برای غلبه بر این کشش سخت تر تلاش کند. این امر به دونده کمک می کند تا سرحت و قدرت خود را بهبو بخشد. زیرا عضلات سخت تلاش می کنند تا بر مقاومت ناشی از استفاده از چتر سرعتی غلبه کنند.
هارنس با استفاده از نوار چسب به دور کمر و یا سینه بسته می شود تا به راحتی در پایان دویدن و یا در میانه راه بتوان باز کرد. هنگامیکه دونده چتر را باز می کند به طور ناگهانی یک نیروی انفجاری را احساس می نماید. این تمرین سرعت انفجاری برای بازیکنان بیس بال، بسکتبال، فوتبال و ساکر ایده ال است.
چتر سرعتی در سایزهای مختلف موجود است. چترهای بزرگ تر مقاومت بیشتری ایجاد می کنند. سایز چتر به سطح آموزش و ساختار بدن ورزشکار بستگی دارد. برای مثال چتر سرعتی کوچک در حدود 15 پوند (6.8 کیلوگرم) مقاومت ایجاد می کند و مناسب فردی کمتر از 170 پوند (77.1 کیلوگرم) است. این چتر برای دونده های مبتدی و یا متوسط مناسب است. چتر متوسطه حدود 20 پوند (9 کیلوگرم) مقاومت ایجاد می کند و برای افرادی با 170 پوند (77.1 کیلوگرم) تا 210 پوند (95.2 کیلوگرم) و دوندگان متوسط تا حرفه ای مناسب می باشد. چتر بزرگ در حدود 30 پوند (13.6 کیلوگرم) مقاومت ایجاد کرده، مناسب افرادی با وزن بیشتر از 210 پوند (95.2 کیلوگرم) و دوندگان متوسط تا حرفه ای است. دوندگان همچنین می توانند برای افزایش مقاومت از دو چتر به طور همزمان استفاده کنند.
طرح های کوچک و فشردۀ چتر سرعتی به این معنی است که شما می توانید چتر را تا کرده و همراه خود جابه جا کنید. وزن این چترها در حدود یک پوند (0.4 کیلوگرم) است و می توانید به راحتی به ساک ورزشی خود اضافه کنید و در طول هفته تمرین داشته باشید. چترها قیمتی بین 30 تا 75 دلار دارند که برای ورزشکاران نسبتاً ارزان هستند. قیمت به سایز و برند انتخابی بستگی دارد.
نحوۀ عملکر چتر سرعتی
چتر سرعتی با یک سیستم مقاومت افزایشی عمل می کند. به سادگی می توان گفت که این امر به این معنی است که هرچه دونده سریع تر بدود، مقاومت بیشتری را تجربه خواهد کرد. این فاکتور به تنهایی این موضوع را آشکار می کند که چتر سرعتی مناسب تمام دوندگان در سطوح مختلف سرعتی و مهارتی است. دوندگان کند تر کشش کمتری را به نسبت دوندگان سریع تر تجربه خواهند کرد. اگرچه هر دو دوندگان کند و سریع مقدار کشش کافی را برای به چالش کشیدن بدن خود تجربه می کنند و در نتیجه پیشرفت خواهند داشت.
یکی از رایج ترین تصورات غلط در ارتباط با استفاده از چتر سرعت، این است که آن ها فقط برای دوندگان سرعتی مفید هستند. در حالی که درست است که این ابزار آموزشی معمولا توسط دوندگان سرعت مورد استفاده قرار می گیرد، اما این بدان معنی نیست که دوندگان دو استقامت نمی توانند از مزایای چتر سرعتی در طول تمرینات خود بهره مند شوند. به طور خاص دوندگان از مزایای چترهای سرعتی در طول تمرینات اینتروال خود بهره مند خواهند شد. بسیاری از دوندگان دو استقامت، تمرینات اینتروال را در تلاش برای افزایش سرعت کلی خود انجام می دهند. بنابراین منطقی است که ابزاری که برای افزایش سرعت دوندگان سرعتی استفاده می شود برای دوندگان دو استقامت نیز سودمند باشد. در طول تمرینات اینتروال، دوندگان بخش های سرعتی را به تمرینات خود اضافه می کنند. این بخش های سرعتی به طور معمول با سرعت هایی که از سرعت معمولی دوندگان به طور قابل توجهی بیشتر است انجام می شود. و در نتیجه دوندگان فیبرهای عضلانی تند انقباض (fast-twitch) خود را توسعه می دهند که برای دوندگان بسیار سودمند خواهد بود.
با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که دونده ها فقط باید برای استفاده از چتر سرعتی در تمرینات اینتروال که شامل فواصل کوتاه هستند، برنامه ریزی کنند. در حالت ایده ال، این دویدن ها به اندازه کافی کوتاه هستند تا در یک مسیر مستقیم به اتمام برسند. این مهم است زیرا دویدن در مسیرهای طولانی تر که نیاز به دویدن در یک یا دو مسیر منحنی است مناسب استفاده از چتر سرعتی نمی باشد. این امر به این دلیل است که جهت باد در تمرینات با چتر سرعتی در مسیرهای مستقیم و منحنی مفید نخواهد بود.
مزایای استفاده از چتر سرعتی
افزایش قدرت منجر به عملکرد بهتر کلی ورزشکار می شود. تمرین با چتر سرعتی باعث ایجاد مقاومت کلی عضلانی می گردد. بسته به سایز چتر، چتر می تواند بین 15 تا 30 پوند (6.8 تا 13.6 کیلوگرم) مقاومت ایجاد کند. مشابه دویدن در روز بادی، دویدن درون آب و یا دویدن به سمت بالای یک تپه.
چتر سرعتی فیبرهای عضلانی تند انقباض را می سازد. فیبرهای عضلانی تند انقباض برای انفجارهای کوتاه سرعت و قدرت سودمند هستند و در رقابت های کوتاه تر مانند دوی 100 متر حیاتی می باشند. و این دلیلی است که دوندگان سرعت بیشترین استفاده را از این چترها می کنند. فیبرهای عضلانی تند انقباض همچنین سرعت های انفجاری و تغییر جهت های سریع در بازیکنان فوتبال، بسکتبال، ساکر و لاکراس را فراهم می کنند. بازیکنان NFL از چترهای سرعتی در تمرینات قبل از فصل خود استفاده می کنند.
به عبارت دیگر، دوندگان مسافت های متوسط و مسافت های طولانی، بر ایجاد قدرت و افزایش استقامت و حفظ انعطاف پذیری تمرکز می کنند. تمرکز آن ها در ساختن فیبرهای عضلانی کند انقباض (Slow-twitch) است. فیبرهای عضلانی کند انقباض به طور مؤثر از اکسیژن استفاده می کنند به طوریکه ورزشکاران به طور پیوسته در طول یک دورۀ زمانی طولانی فعالیت کنند. که این امر برای مسابقات مسافت طولانی مفید است. چتر برای ساخت فیبرهای عضلانی کند انقباض مفید نیستند. و این دلیلی است که دوندگان مسیرهای طولانی کمتر از آن استفاده می کنند. اما هر دو گروه می توانند از تمرینات مقاومت کلی اضافی استفاده کنند که می تواند قدرت ساق پا، ران و عضلات چهار سر به علاوۀ عضلات مرکزی را بهبود بخشد. این رویکرد جامع برای تقویت قدرت، باعث می شود ورزشکار به طور کلی رقابتی تر و قوی تر باشد. این بهبود در قدرت کلی منجر به افزایش مقدار نیرویی می شود که ورزشکار به زمین منتقل می کند و در نتیجه سریع تر به جلو هدایت می گردد. قدرت افزوده شده در ساق و مچ پا سبب می شود تا سریع تر خیز بردارد و مسافت طولانی تری را طی کند (بهبود قدم ها).
چتر، مقاومت پیشرفته ای را ایجاد می کند به این معنی که هرچه سریع تر بدوید مقاومت بیشتری ایجاد می شود. بنابراین مهم نیست با چه سرعتی می دوید، مقاومت کافی برای افزایش قدرت ایجاد می گردد. و این دلیلی است که چتر برای تمام سطوح مهارتی مفید است.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب تنها با ذکر منبع و دادن لینک فعال به مطلب مجاز می باشد.
منبع: www.therunnersguide.com/parachutes
www.fitnessgurls.com/health-fitness/benefits-speed-parachute