">
آنچه ورزشکاران المپیک انجام می دهند نشان دهندۀ اوج آمادگی جسمانی است. ورزشکاران المپیک نمایندۀ گسترۀ وسیعی از انواع، اشکال و اندازه های بدن هستند.
بازیکنان بسکتبال عموماً قد و عضوهای بلندی دارند. در حالیکه ژیمناست ها کوچک و ظریف هستند. کشتی گیران بالاتنۀ عضلانی درحالیکه شمشیربازان ماهیچه های بیشتری در پایین تنه دارند. شناگران و غواصان تمایل دارند که درصد بیشتری چربی نسبت به ورزشکاران دیگر در بدن خود داشته باشند. اما در بدن دوندگان ماراتن به سختی مقداری چربی پیدا می شود.
برخی این تفاوت ها که در بالا ذکر شد ژنتیکی هستند، اما بقیه نتیجۀ تمرینات سختی است که مختص به ورزش مورد نظر ورزشکار است.
ورزشکارِ برتر بودن، به معنی تقویت بدن برای پاسخ به خواسته های منحصر به فرد ورزشی است. برای مثال بوکسورها باید ضربات سنگینی داشته باشند اما همچنین، لازم است که بوکسورها بتوانند استقامت خود را در پایان یک دوره بازی سخت حفظ کنند. باید به این موضوع توجه داشت که داشتن عضلات بیشتر به معنی نیاز به اکسیژن بیشتر است.
شناگران نمی توانند خیلی عضلانی باشند. این امر کشش بیشتری در آب ایجاد می کند و سرعت شناگر را کاهش می دهد.
" این یک عمل تعادلی است. اگر بدن عضلانی تر باشد ظرفیت هوازی کاهش می یابد و میزان اکسیژن بیشتری برای ادامه دادن احتیاج دارید."
اما در موارد دیگر تغییرات بدن برای تنظیم شدن با شرایط ویژه اتفاق می افتد. برای مثال بدن شناگران نسبت به سایر ورزشکاران معمولاً مقدار چربی بیشتری دارد. بدن آن ها با ماندن طولانی مدت در آب سرد سازگار شده است به ویژه اینکه درصد بیشتر چربی در بدن، به ورزشکار در شناوری کمک می کند.
در برخی ورزش ها، ورزشکاران نیاز دارند که بر تقویت قسمت های ویژه ای از بدن خود کار کنند تا در برابر صدمات احتمالی که نسبت به آن آسیب پذیری بیشتر دارند ایمن شوند.
برای مثال بازیکنان بسکتبال باید عضلات کمر خود را قوی کنند. زیرا ورزشکاران بلند قدی هستند و روی عضلات کمر فشار بیشتری وجود دارد. قسمت پایین کمر بازیکنان بسکتبال احتیاج به تقویت دارد زیرا این بازیکنان در طول بازی (دریبل زدن) بیشتر به حالت خمیده قرار می گیرند.
کشتی گیران باید عضلات کمر و بالاتنۀ خود را تقویت کنند تا بتوانند رقیبان خود را بگیرند و به تشک بچسبانند. همچنین کشتی گیران تمرینات ویژه ای به منظور ساختن لایه های حجیم عضلانی در اطراف گردن برای محافظت از مجاری تنفسی، انجام می دهند.
بر اساس وب سایت بازی های المپیک: 42رشتۀ ورزشی و 306 رویداد در بازی های المپیک 2016 وجود دارد. تقریباً 10500 ورزشکار به رقابت می پردازند.
بدن های این ورزشکاران چگونه به نظر می رسد و چه کاری انجام می دهند که به نگاه ما متفاوت هستند. همه به دنبال یک هدف هستند- به حداکثر رساندن قدرت و چابکی و همچنین پیش بینی و پیشگیری از فرسایشیِ که ورزش به بدن ورزشکار تحمیل می کند.
تمرینات برای هر ورزشی بسیار ویژه است تا ورزشکار را در شرایط اوج نگه دارد. اما همچنین نگه داشتن ورزشکار در بهترین شکل و پیشگیری از آسیب ورزشی بسیار مهم است.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.
منبع: www.livescience.com/55702-olympic-athletes-body-types.html