معنی رنگ های مختلف کمربندهای هنرهای رزمی چیست؟
- زمان : ۱۳۹۶/۷/۲۱ ه.ش.، ۱۹:۳۱
- نمایش : ۳۸٬۲۷۸ دفعه
- موضوع : علم ورزش
رنگ های مختلف کمربند در کاراته نماد مراحل مختلف رشد گیاه است.
منشا سیستم رنگ بندی کمربندهای هنرهای رزمی
سیستم رتبه بندی رنگ در کمربندهای هنرهای رزمی توسط دکتر جیگرو کانو ژاپنی که به عنوان بنیانگذار جودو مدرن شناخته می شود پایه گذاری شده است. او بسیاری از مفاهیم که پایه گذار هنرهای رزمی مدرن است را طراحی کرد. دکتر جیگرو کانو سیستم رنگ بندی کمربندها را به عنوان نماد قابل مشاهده از پیشرفت رزمی کاران طراحی نمود. اولین کمربند مشکی در سال 1880 اعطا شد.
گچین فوناکوشی که اهل اوکیناو و بنیانگذار سبک شتوکان در کاراته بوده و اغلب به عنوان بنیانگذار کاراته مدرن شناخته می شود سیستم رتبه بندی کمربند و دیگر مفاهیم سازمانی و فلسفی را از دکتر کانو که معاصر و دوست او بود پذیرفت و به تصویب رساند.
بایون جیک رو کره ای و بنیانگذار Song Moo Kwan که به عنوان بنیانگذار تکواندو مدرن نیز شناخته می شود شاگرد ژیین فوناکوشی بود که کمربند مشکی خود را در سال 1939 دریافت کرد و بنابراین سیستم رتبه بندی بخشی از تکواندو مدرن گردید و در اوایل دهۀ 1940 توسعه یافت.
تکذیب یک افسانه قدیمی
یک افسانه قدیمی که در ارتباط با سنت استفاده از کمربندها مطرح می شود این است که، رزمی کاران تازه کار تمرینات خود را با کمربندهای سفید شروع می کردند که این کمربندها در نهایت پس از سال ها عرق ریزی، خاک و خون لکه دار و کم کم سیاه می شد. شواهد مستندی برای این موضوع وجود ندارد. درحقیقت اصل طهارت و پاکیزگی در جودو سنتی یا کاراته سبب می شد شاگردانی که با لباس کثیف در کلاس حاضر می شدند احتمالا اجازه تمرین نمی یافتند. در برخی هنرها و مدارس عقایدی وجود داشت که کمربند نباید شسته شود. با این عقیده که دانسته ها پاک می شود. این همه مربوط به افسانه "کمربند کثیف" است.
سطوح پیشرفت
یک اعتقاد خطای رایج دیگری که وجود دارد و نیازمند توضیح است عبارت کلیشه ای "کمربند مشکی به عنوان استاد" است. در حقیقت، کمربند مشکی نشان دهندۀ این است که دارندۀ این کمربند تکنیک های پایه را به درستی آموخته است. از این رو در Song Moo Kwan گرفتن کمربند مشکی به 2 تا 4 سال زمان تمرین نیاز دارد. در یک قیاس منصفانه می توان گفت، داشتن کمربند مشکی دان یک معادل مدرک لیسانس دانشگاه خواهد بود. بنابراین داشتن کمربند سیاه دان یک به معنی اتمام کار نیست بلکه یک آغاز و یک راه پیشروی برای یادگیری بیشتر و پیشرفته تر است. در Song Moo Kwan دان پنج، استادی، را می توان معادل مدرک کارشناسی ارشد و درجه دان هشت، استاد بزرگی، را معادل درجه دکتری در نظر گرفت.
معنای رنگ های کمربند
در اصل کمربند سفید به رنگ جدید رنگ می شود. روند رنگ کردن مکرر رنگ کمربند و ترتیب رنگ را دیکته کرده است. سیستم رنگ استاندارد به ترتیب، سفید، زرد، نارنجی، سبز، آبی، بنفش، قهوه ای، قرمز، مشکی است. به علت رنگ کردن مکرر به طور عملی در مراحل بعدی از رنگ های تیره تر استفاده شده است. همه این ها در مدت کوتاهی بعد از جنگ جهانی دوم و هنگامیکه کره و ژاپن کشورهای خیلی فقیری بودند، اتفاق افتاده است. رنگ کردن کمربند به رنگ جدید یک روش ارزان برای داشتن یک سیستم ارزیابی ساده و مؤثر بوده است.
کمربند سفید: رنگ سفید نشانگر تولد و شروع تلاش یک دانه است. شاگردان با کمربند سفید در آغاز جستجو برای هنرهای رزمی هستند. رنگ سفید آغاز چرخه زندگی است و نشان دهندۀ دانه های قرار گرفته در زیر برف زمستانی است.
کمربند زرد: رنگ زرد اولین پرتوهای نور خورشید را نشان می دهد که بر دانه می تابد و به آن قدرتی برای شروع یک زندگی جدید می دهد. مربیان اولین پرتوهای دانش برای باز کردن ذهن را به یک شاگرد دارای کمربند زرد ارائه می کنند.
کمربند نارنجی: رنگ نارنجی قدرت رو به رشد خورشید را نشان می دهد که زمین را برای رشد جدید در فصل بهار آماده می کند. کمربند نارنجی شروع احساس کردن ذهن و بدن، بازگشایی و توسعه است.
کمربند سبز: سبز نشان دهندۀ رشد دانه، جوانه زدن آن از خاک و حرکت به سمت خورشید و شروع تبدیل شدن به یک گیاه است. یک شاگرد با کمربند سبز می آموزد تا تکنیک های خود را اصلاح و تقویت کند.
کمربند آبی: آبی نمایندۀ آسمان آبی است همانگونه که گیاه با رشد خود به طرف آن حرکت می کند. همانند یک گیاه که بلند تر می شود یک شاگرد کمربند آبی نیز به سمت بالا در رتبه بندی خود حرکت می کند. نور سبب می شود تا گیاه رشد کند. شاگردان نیز با دانش های اضافی از هنرهای رزمی به منظور رشد و توسعۀ بیشتر ذهن و بدنشان تغذیه می شوند.
کمربند بنفش: بنفش نشان دهنده تغییر آسمان از سپیده دم است. همانگونه که شاگردان تغییرات جدیدی را برای تبدیل شدن به شاگردان پیشرفته متحمل می شوند. کمربند بنفش شروع درک کمربند مشکی است.
کمربند قهوه ای: قهوه ای نشان دهنده بلوغ دانه است. یک فرایند کامل شدن. شاگرد با کمربند قهوه ای شاگردی است که تکنیک هایش شروع به رشد می کند و در ابتدی درک میوه های به دست آمده از تلاش سخت خود از آغاز است.
کمربند قرمز: قرمز گرمای داغ خورشید را نشان می دهد که یک گیاه به سمت آن رشد خود را ادامه می دهد. شاگردان با کمربند قرمز دانش بیشتری را اندوخته اند، همانند گیاه که به آرامی به سمت خورشید رشد می کند. بنابراین شاگردان با کمربند قرمز می آموزند که دربارۀ دانش و توانایی های فیزیکی خود محتاط تر باشند. قرمز علامت خطر است. و کمربند قرمز آغاز خطرناک شدن با توجه به دانش ها و توانایی ها است.
کمربند سیاه: سیاه نشان دهنده تاریکی در آنسوی خورشید است. شاگرد با کمربند سیاه در جستجوی دانش جدید و دانش عمیق تری از هنرهای رزمی است. همانگونه که او شروع به آموزش به دیگران می کند، دانه های جدیدی می کارد و به رشد و بالندگی آن ها کمک می کند. شاگردان او که بسیاری از آن ها ریشه های عمیق هنرهای رزمی را تشکیل می دهند شکوفا می شوند و طی فرایندی که هرگز متوقف نمی شود، رشد می کنند.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.
