">
دوچرخه سواری به یک ورزش پرطرفدار تبدیل شده است. دوچرخه سواری به عنوان یک ورزش ساده و یک روش کم هزینه برای حمل و نقل و رفت و آمد محسوب می شود. آموزش دوچرخه سواری به صورت سنتی بسیار آسان است. اما آیا دانستن کمی پیلاتس به آموزش هوشمندانه تر دوچرخه سواری کمک می کند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت پیلاتس برای ورزشکاران در هر سطحی، از حرفه ای گرفته تا دوچرخه سوارانی که برای سلامت و یا رفتن به سرکار از دوچرخه استفاده می کنند مفید است.
برای هر دوچرخه سوار بهبود بهره وری موضوع کلیدی است. یعنی بیشترین قدرتی که می تواند با کمترین تلاش ایجاد کند و مسافت های طولانی تر را سریع تر طی کند.
دوچرخه سواری را در نظر بگیرید که بازده او به علت خستگی کاهش یافته و زمانیکه رکاب می زند بدنش از سمتی به سمت دیگر می لغزد. در مقابل سوارکاری که هنوز کارآمد رکاب می زند، پاها به نرمی پدال را می چرخاند در حالیکه سر، شانه ها و بدن آرام و ایمن است. در این حالت، دوچرخه سوار انرژی کمتری را برای راندن دوچرخه به جلو به هدر می دهد.
به طور واضح، زمان طولانی تری که دوچرخه سوار می تواند فرم خوب را بر روی دوچرخه حفظ کند، با بازدهی بیشتری از انرژی خود استفاده می کند و سریعتر و بیشتر می تواند حرکت کند.
پیلاتس، عضلات اصلی که به استوار کردن دوچرخه سوار کمک می کند و همچنین پایدار نگه داشتن ستون فقرات درحالیکه دست و پا حرکت می کند را مورد هدف قرار می دهد. زیرا با بهبود قدرت عضلات، دوچرخه سوار بازده قدرت خود را افزایش می دهد. افزایش در قدرت عضلات، تعادل را افزایش داده بنابرین کنترل دوچرخه بهبود بخشیده می شود. پیشرفت در هر دو عملکرد ایمنی ورزشکار را در تمای سطوح بالا می برد.
دستاوردهای پیلاتس فقط در مورد عضلات نیست. پیلاتس همچنین تعادل بین دست و پا را هنگام حرکت اصلاح می کند. نکته کلیدی در اینجا بهبود ثبات است. انجام حرکات با ثبات بیشتر، الگوی حرکت در ساق پاها، توقف زانو و پا از چرخاندن رکاب در طول حرکت را بهبود می بخشد. این امر فواید با اهمیتی در ایجاد نیرو و کارایی دارد، و به همان اندازه مهم می باشد و به محافظت در برابر صدمات بالقوه زانو و مچ پا کمک می کند.
غالبا تراکم مواد معدنی در استخوان دوچرخه سواران کمتر از ورزشکاران در دیگر رشته های ورزشی است. بدین معنی که استخوان دوچرخه سواران نرم تر و بیشتر در معرض خطر شکستگی هستند. با اضافه کردن برخی تمرینات مقاومتی تراکم استخوان ها و مفاصل با افزایش مواد معدنی بهبود می یابد (پیلاتس در این زمینه ها مفید است) و حالت ارتجاعی را افزایش می دهد و خطر شکستگی در برخوردها کاهش می یابد. از دیگر مزیت های پیلاتس برای تمرینات مقاومتی، افزایش قدرت ماهیچه ها بدون افزایش حجم عضله است. به دوچرخه سواران امکان می دهد که قدرت خود را نسبت به وزن افزایش دهند.
آخرین مطلب و البته نه کم اهمیت ترین اینکه پیلاتس به علت توانایی در بهبود اختلالات اسکلتی-عضلانی و انعطاف پذیری شناخته شده است. بنابراین پیلاتس یک روش عالی برای ترمیم اختلالات اسکلتی- عضلانی و گرفتگی عضلات و عدم تعادل است که دوچرخه سواری به ارمغان می آورد. دوچرخه سواران معمولا از گرفتگی عضلات خم کننده مفصل ران، گردن و بالای کمر رنج می برند. این صدمات به این دلیل که دوچرخه سوار به سمت جلو قوز کرده است ایجاد می شود. این مشکل بیشتر مخصوص دوچرخه سواران حرفه ایست. پیلاتس در کشش و طولانی کردن ماهیچه ها کمک می کند. پیلاتس ماهیچه ها را تقویت کرده به طوریکه مجموعه آن ها سفت و کوتاه نشوند. و این راه دیگری برای پیشگیری از صدمه دیدن است.
دوچرخه سواران حرفه ای می توانند پیلاتس را قبل از فصل مسابقات و یا در طول فصل به تمرینات خود اضافه کنند. دوچرخه سواران می توانند پیلاتس را در خارج از فصل برای قوی ساختن ماهیچه ها و بهبود تعادل به کار ببرند. در طول فصل پیلاتس به ارتجاع و بهبود گرفتگی عضلات کمک می کند درحالیکه قدرت ماهیچه ها را افزایش می دهد.
دوچرخه سوارانی که بیشتر به کیفیت دوچرخه می اندیشند، شاید وقت آن باشد که با همان شدت به بدن خود نیز فکر کنند و با افزودن پیلاتس به تمرینات روزانه درحالیکه مانع از صدمه دیدن خود می شوند به بهبود سرعت، کارایی و استقامت بپردازند.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.