">
احتمالا درباره پری بیوتیک ها (prebiotics) و پروبیوتیک ها (probiotics) شنیده اید. اما آیا می دانید آن ها چه هستند؟ تحقیقات تغذیه ای به اجزاء کاربردی خاصی در غذاها که ممکن است سلامت را بهبود بخشند اشاره کرده اند و پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها دو نوع از این مواد هستند.
اگرچه پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها به عنوان مکمل های غذایی در دسترس هستند، لازم به استفاده از قرص، معجون ها، پاک کننده ها و یا مواد دیگری برای وارد کردن آن ها به رژیم غذایی نیست. این "تقویت کننده های تغذیه" عناصر طبیعی در غذای روزمره هستند. در واقع، کریستین کینگ، سخنگوی آکادمی تغذیه و رژیم غذایی، پیشنهاد می کند که ابتدا بر منابع غذایی تمرکز کنید. او معتقد است پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها به راحتی برای جذب و هضم شدن در دسترس هستند.
درحالیکه تحقیقات در این زمینه از تغذیه (این مواد چقدر مؤثر و ایمن هستند و برای به دست آوردن حداکثر فایده به چه میزان از این مواد نیاز داریم) ادامه دارد، در اینجا اطلاعاتی که تا کنون داریم بیان می شود.
پری بیوتیک ها چه هستند و چه کاری انجام می دهند؟
پری بیوتیک ها مواد طبیعی و غیر قابل هضم هستند که به رشد باکتری های مفید در روده کمک می کنند. به سادگی می توان گفت، پری بیوتیک ها تولید کنندگان باکتری های خوب هستند. درست است، همه باکتری ها مضر نیستند. پری بیوتیک ها ممکن است سلامت دستگاه گوارش را بهبود بخشند و همچنین جذب کلسیم را به طور بالقوه ای افزایش دهند.
پری بیوتیک ها در رژیم غذایی
پری بیوتیک ها شامل فروکتوز آكا كاریدها، مانند اینولین و گالاکتوالیگوساکارید است. اما بیشتر از تمرکز بر کلمات پیچیده، برای داشتن پری بیوتیک بیشتر در رژیم غذایی خوردن این مواد غذایی توسط کریستین کینگ پیشنهاد می شود: موز، پیاز، سیر، تره فرنگی، مارچوبه، کنگر فرنگی و تمام غذاهای تولید شده از گندم کامل.
پروبیوتیک ها چه هستند و چه کار می کنند؟
پروبیوتیک ها باکتری های "خوب" یا کِشت زنده، هستند همانند باکتری هایی که به طور طبیعی در روده وجود دارند. این کِشت های فعال به تغییر یا بازنشانی باکتری های روده کمک می کند تا فلور روده (یا جانوران روده (Gut flora) موجودات ریزی هستند که در مجراهای گوارشی انسان و دیگر حیوانات یافت میشوند) تنظیم شود. این اجزای کاربردی می توانند ایمنی و سلامت عمومی، به ویژه سلامت جسمی را افزایش دهند. برای مثال، پروبیوتیک ها برای مدیریت علائم سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شوند. برخی نمونه ها از این کِشت های زنده ممکن است از علائم آلرژی خاص جلوگیری کرده و نشانه های عدم تحمل لاکتوز را کاهش دهند. اگرچه اثرات ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
پروبیوتیک ها در رژیم غذایی
برای به دست آوردن پروبیوتیک بیشتر، کریستین کینگ توصیه می کند از محصولات لبنی که از طریق تخمیر تولید می شوند، مثل ماست، محصولات کفیر، پنیر کهنه که شامل کِشت زنده (برای مثال، بیفیدو باکتریوم و لاکتوباسیله) است، استفاده شود. به علاوه برخی غذاهای غیر لبنی از جمله کیمچی، کلم ترشی، سوپ میسو، ماست غیر لبنی پرورده شده نیز مفید هستند.
در نهایت، پری بیوتیک ها یا ترویج کننده های باکتری های خوب، و پروبیوتیک ها یا باکتری های خوب، با یکدیگر همکاری می کنند. به عبارت دیگر، پری بیوتیک ها، صبحانه، نهار و شام برای پروبیوتیک ها هستند که باعث بهبود سلامت جسمی می شود. محصولاتی که این اجزا را باهم ترکیب می کنند سین بیوتیک گفته می شود.
در کمترین حد، پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها کلید سلامت روده هستند. "من تصور می کنم که ما در قسمت هیجان انگیز تحقیقات هستیم. ما دریافتیم که فلور روده مسئولیت بیشتری از هضم دارد"
ترکیب غذاهای تقویت کننده سلامتی، مانند غذاهای حاوی پروبیوتیک و پری بیوتیک، با رژیم غذایی به سلامت نگه داشتن شما کمک می کند.
برای به دست آوردن پروبیوتیک و پری بیوتیک با توجه به نیازهای خاص بهداشتی خود، به ویژه اگر دچار مشکلات جسمی یا ضعف در سیستم ایمنی هستید با یک متخصص تغذیه تماس بگیرید.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.