">
مردم رژیم گیاهخواری را به دلایل مختلف انتخاب می کنند. برخی به علت رفتارهای اخلاقی با حیوانات و برخی به علت افزایش سطح سلامتی و بهبود سبک زندگی خود و کاهش خطر ابتلا به برخی بیماری ها و سرطان، رژیم گیاهخواری را انتخاب می کنند. گیاهخواران به انتخاب برنامه ها و روش هایی نیاز دارند که کمبود مواد مغذی مورد نیاز بدن که می تواند سلامت را در معرض خطر قرار دهد را جبران کنند. بعضی مواد مغذی در رژیم گیاهخواری به خوبی جذب نمی شوند و یا نسبت به وقتی که این مواد مغذی از منابع حیوانی تأمین شوند مورد استفاده بدن قرار نمی گیرند.
مزایای رژیم گیاهخواری
میزان چربی های اشباع در رژیم گیاهخواران بسیار کم است. چربی های جامد بیشتر در منابع حیوانی یافت می شوند. چربی های اشباع باعث افزایش سطح کلسترول خون، بویژه LDL خون می شوند. غذاهای گیاهی بجز روغن نارگیل و روغن هسته خرما(پالم) حاوی چربی های اشباع نیستند. رژیم گیاهخواری نسبت به رژیم معمولی بر پایه گوشت، حاوی فیبر بیشتری است بویژه رژیم غذایی غرب که در آمریکا اجرا می شود. بر اساس مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، پیروی از یک رژیم گیاهخواری احتمال خطر بیماری های قلبی، سرطان، چاقی و فشار خون بالا را کاهش می دهد. به صورت یک جمع بندی:
معایب رژیم گیاهخواری
با پیروی از یک رژیم گیاهخواری میزان دریافتی ویتامین B12 و آهن از مواد غذایی که مصرف می کنید بسیار کم است. گوشت مقدار کافی ویتامین B12 و آهن را فراهم می کند. محصولات گیاهی غنی شده با B12 از جمله شیر های گیاهی، برخی از تولیدات سویا و بعضی از دانه های غلات که در صبحانه به مصرف می رسند، برای گیاهخواران ضروری است. گیاهخواران باید مقدار زیادی پنیر، تخم مرغ کامل و دیگر محصولات لبنی را برای بدست آوردم مقدار کافی از ویتامین B12 مصرف کنند. این امر می تواند به دریافت جربی اشباع بیشتر و سطح کلسترول بالاتر منجر شود. دیگر ویتامین ها و مواد معدنی که رژیم گیاهخواری فاقد آن هاست، عبارتند از ویتامین D، کلسیم و روی.
چربی های امگا3 به دست آمده از مصرف ماهی های آب سرد جذب راحت تری دارند و التهابات را در بدن کاهش می دهند نسبت به زمانیکه از منابع گیاهی مثل تخم کتان، که منبع اصلی چربی های امگا3 در رژیم گیاهخواران است بدست آیند.
آهن "غیرهِم"
در ابتدا توضیح اینکه: (موادغذایی حاوی 2 نوع آهن هستند؛ آهن «هم» که صرفا در منابع حیوانی یافت میشود و آهن «غیرهم» که در منابع گیاهی وجود دارد. از آنجا که آهن «هم» درون پروتئین منابع حیوانی قرار دارد و به اصطلاح محافظت میشود، تحت تاثیر عوامل نامساعد یعنی عواملی که باعث ترکیب آهن یا جذب و رسوب آن شود، قرار نمی گیرد و ورود آن به روده و درنتیجه جذب آهن به آسانی انجام می شود. جذب آهن موجود در منابع حیوانی بسیار بالاست اما در منابع گیاهی که حاوی آهن «غیرهم» هستند، درصد جذب آهن پایین است.) رژیم گیاهخواری دارای غلظت بالاتر از آهن "غیرهِم" است. به این معنی است که آهن گیاهان به آسانی آهن دریافتی از گوشت حیوانات جذب نمی شود. آهن "هم" در عضلات و سلول های قرمز خون حیوانات وجود دارد. با توجه به دفتر مکمل های رژیمی، در غذاهای غنی شده با آهن از آهن " غیرهِم" که معمولا در گیاهان یافت می شود استفاده می شود. میزان جذب آهن " غیرهِم" معمولا بین 2 تا 20 درصد است که متفاوت تر از جذب آهن "هِم" است که بین 15 تا 35 درصد قابلیت جذب دارد. جذب آهن "غیر هِم" کمتر از آهن "هِم" است که در گوشت حیوانات یافت می شود. اما سایر اجزاء رژیم جذب آهن " غیرهِم" را تحت تأثیر قرار می دهند. غذاهای غنی از ویتامین C، مانند مرکبات، میوه های توتی، خربزه، فلفل دلمه ای و سبزیجات برگ دار، جذب آهن " غیرهِم" را افزایش می دهند. که می تواند کاهش جذب آهن " غیرهِم" را تا حدی جبران کند.
به طور کلی:
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.
منبع: سایت getfit.jillianmichaels.com